Przejdź do treści
Slider_1 300px
Slider_2 300px
Slider_3 300px
Slider_4 300px
Przejdź do stopki

Patron szkoły

Treść

Patron naszej szkoły
 

Jeden z najpopularniejszych ludzi we Wrocławiu. Człowiek prawy, życzliwy ludziom, konsekwentny
w działaniu, zaangażowany w realizację wytyczonych zadań.

Bolesław Iwaszkiewicz


Urodził się 31 maja 1902 roku w Tepliku w pobliżu Kijowa na Ukrainie. Od 1911 roku był uczniem 1 Gimnazjum w Kijowie, od roku 1917- Gimnazjum Popierania Polskiej Szkoły Średniej również w Kijowie, a od 1919 roku- Gimnazjum im. Zamoyskiego w Warszawie, które ukończył w roku 1921. Wtedy tez został studentem Wydziału Filozoficznego, potem Matematyczno- Przyrodniczego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1928 roku uzyskał dyplom magistra matematyki i dyplom nauczyciela szkół średnich. Od roku 1924 pracował jako nauczyciel szkół średnich. W 1925 roku został młodszym asystentem prof. Żurowskiego , a w 1928- starszym asystentem prof. Przyborowskiego w katedrze Mechaniki Teoretycznej i Geometrii Analitycznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jako nauczyciel wyróżniający się na polu dydaktyki matematycznej, w 1934 roku został powołany na stanowisko wizytatora szkół w Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego. W 1937 roku został skierowany przez Ministerstwo Oświaty do Ambasady Polskiej w Berlinie. W sierpniu 1939 roku wrócił do Warszawy. Po wybuchu II wojny światowej był poszukiwany przez okupanta i musiał opuścić stolicę. Okres wojny spędził w Radomiu. W styczniu 1945 roku zgłosił się do dyspozycji Ministerstwa Oświaty, które skierowało go w sierpniu do pracy w szkolnictwie Dolnego Śląska. Został wizytatorem we Wrocławiu, gdzie również uczył w III Liceum Ogólnokształcącym. W tym czasie opracował podręczniki do matematyki. Po kilku latach Bolesław Iwaszkiewicz rozpoczął wykłady dydaktyki matematyki na Uniwersytecie Wrocławskim, a po wycofaniu się we wrześniu 1951 roku ze szkolnictwa średniego nawiązał ścisłą współpracę z Politechniką Wrocławską. Tam też uzyskał stopień docenta. W 1954 roku powierzono mu funkcję prorektora. Ze stanowiska tego ustąpił w 1957 roku, po wyborze na Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej Miasta Wrocławia (odpowiednik dzisiejszego prezydenta). Urząd ten piastował do roku 1961. Potem powrócił na Politechnikę do Katedry Matematyki. Po przejściu na emeryturę nie zerwał kontaktów z uczelnią. Zmarł w wieku 81 lat- 12 września 1983 roku- we Wrocławiu.


445903